Dit is geen magazine. Dit is een ontdekkingsreis. Dit is plezier. Dit is lezen.
Het was maandag 30 juli, mijn reisgenoot Iris en ik zaten samen in de trein van Milaan naar Venetië. Het weer was warm, de lucht strak blauw. We zaten in een vrij rustige coupé, vier stoelen met een uitvouwbaar tafeltje er tussen. Terwijl buiten de wereld aan me voorbij trok, luisterde ik op mijn koptelefoon naar mijn muziek. Bij het nummer ‘Porcelain’ van Moby dwaalden mijn gedachten als vanzelf af naar de vakanties van vroeger.
“Eerste liefde” verder lezen
Zooooeeeeef … ik ‘vlieg’ over het fietspad door de weilanden. De lucht ziet er dreigend uit, maar buienradar gaf aan dat het niet zou gaan regenen. Achter de donkere wolken doen zonnestralen hun uiterste best om door te breken. Ik ben op weg naar de ‘Kaasstad’ op mijn nog vrij nieuwe, elektrische fiets. Mijn hoofd in de wind, gedachten op nul, ondertussen genietend van de frisse groene geuren van de lente.
Na jaren niet meer gefietst te hebben, ben ik weer helemaal om. “Fiets” verder lezen
Een discussie op mijn werk over een kolfruimte die aan alle wettelijke arbo-normen diende te voldoen, deed me terugdenken aan mijn eigen ervaringen en die van mijn vriendinnen.
Met één vriendin heb ik ooit afgesproken een boek te gaan schrijven met als titel: ‘Kolft u ook’? “Kolft u ook?” verder lezen
Na tien nummers was Mick Jagger wel aan een pauze toe. Keith Richards nam de zang over, en mijn vrouw vertrok naar de toiletten. Ook voor haar was de No Filter tour van de Rolling Stones een vermoeiende aangelegenheid.
Twee uur voor aanvang van het concert stonden we al voorbij de middellijn van de grasmat in het voetbalstadion, dat voor deze keer was voorzien van een hard-plastic tapijt. Het was een mooie plek van waar we de Stones ook in ware grootte goed konden zien. Het was er daardoor ook druk. Mensen wurmden zich via niet bestaande koeienpaadjes voor en achter ons langs, waardoor het drinken van een biertje een uitdaging was. Iedere keer wanneer mijn elleboog werd aangeduwd, belandde de inhoud van mijn glas niet in mijn mond, maar over mijn linker schouder. Gelukkig had de man voor me hetzelfde probleem, zodat er toch nog genoeg bier in de buurt van mijn mond terecht kwam.
“(I can’t get no) Satisfaction” verder lezen
Er zou zon zijn. Er zou levendigheid zijn. Er zou naoorlogs optimisme zijn. Er zouden supersnelle boten op de Nieuwe Maas zijn om in rond te razen. Perfect dus voor een dagje stappen met dochterlief. De wereld in, de wateren op. Nieuwe Dingen doen, belevenissen, op avontuur. Zoiets. Het werd Rotterdam in de regen. “Rotterdam op een druilerige donderdag in oktober.” verder lezen
Toen ik klein was, reed ik eens op mijn driewieler een hellinkje naast een flatgebouw af. Het hellinkje leidde naar de bergingen onder het gebouw. Er was een deur in de rechtermuur, onderin, rechtuit was een blinde muur. Daar reed ik dus hard tegenaan. Het is lang geleden, maar ik weet het nog.
“Herinneringen” verder lezen
