Vrienden voor het leven
Ik heb ze zestien jaar niet gezien, Wouter en Chantal. We waren ooit hele goede vrienden, deden alles samen. Maar we groeiden uit elkaar, gingen onze eigen weg. Zonder wrok of haatgevoelens. Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
Afsluiting
Ik gaf een laatste kus op jouw koude voorhoofd. Het liefste had ik nog heel even met jou alleen willen zijn. Gewoon een ‘onderonsje’ broer en zus. Het zat er niet meer in. De laatste minuten om jou nog te kunnen waarnemen waren nu toch écht aangebroken. Ik wist eigenlijk niet hoe ik me voelde…
Kind
Ik slaap weer met de babyfoon naast mijn bed. Om half vier is het vaste prik: je wil eruit. Je moet nog slapen, zeg ik dan. Maar ik ben wakker, antwoord jij steevast. Het is nog nacht – kijk maar: het is buiten donker. Ieder in ons eigen bed wachten we dan tot de dag…
Laatste reis
De dokters zijn uitbehandeld. Hij is steeds sneller moe. Verliest gewicht en is af en toe in de war. Langzaam maar zeker moeten we onder ogen zien dat het afscheid nadert. Hij doet zijn uiterste best nog leuke dingen te doen en te genieten van zijn vrienden, familie en het leven. Sprak dit verhaal je…
