Buut vrij!
“…6,7,8,9,10!! Wie niet weg is, is gezien. Ik kom!” Het was mijn beurt om te gaan zoeken. Vanuit mijn ooghoeken zag ik haar al zitten achter de grote relaxstoel. Ze zat daar in haar prinsessenjurkje op haar knietjes helemaal in elkaar gedoken met haar handjes voor haar ogen. Ik liep langs de stoel richting de keuken en riep haar. “Fleurtje waar zit je nou? Zit je soms hier?” Vanachter de stoel hoorde ik haar giechelen.
Natuurlijk op het ijs
Ze begaf zich op natuurijs. In haar geval op glad ijs, want zij had al jaren niet meer op kunstschaatsen gestaan. Na die akelige val van een aantal jaren geleden had zij dit niet meer aangedurfd. “Natuurlijk op het ijs” verder lezen