“…6,7,8,9,10!! Wie niet weg is, is gezien. Ik kom!” Het was mijn beurt om te gaan zoeken. Vanuit mijn ooghoeken zag ik haar al zitten achter de grote relaxstoel. Ze zat daar in haar prinsessenjurkje op haar knietjes helemaal in elkaar gedoken met haar handjes voor haar ogen. Ik liep langs de stoel richting de keuken en riep haar. “Fleurtje waar zit je nou? Zit je soms hier?” Vanachter de stoel hoorde ik haar giechelen.
Buut vrij!
