Dit is geen magazine. Dit is een ontdekkingsreis. Dit is plezier. Dit is lezen.
Het is de schijn van alle tijd
te hebben wanneer we jong zijn
de toekomst is een woestijn
van loze anonimiteit
uren hangen dagen in de kroeg
zonder zorgen wordt verbeid
er is nog geen vergetelheid
het heden leeft genoeg
Tot het denken in ons knikt:
wie zijn wat waarvoor
omdat de tijd nu voelbaar tikt
vluchten we gehaast maar door
in snel beminnen met geveinsde taal
en versterven zo ons kort verhaal
Uitgewaaid, de kou nog in de kleren
zoek ik een plaats in de bruine kroeg
waar wij samen plegen te verteren
en menig uur ons in de morgen droeg
Tussen bloesem volledig uitgeteld
en witte asbak schuif ik aan de toog
de barman heft zijn arm en hoofd omhoog
verstrooid, een flesje tarwebier besteld
Mijn sigaret gloeit weg in vale as
die nooit als jij zal zweven op de wind
in mijn gedachten blijvend hoe je was
Nu help ik mij met biertje’s wijze les
tot straks als ik me weer met jou verbind
voor mij geschreven: hergist in de fles.
