Geplaatst op

Twee dozen en twee flessen

Twee dozen wijn en twee flessen champagne: de wekelijkse bestelling. Niet omdat er iets te vieren viel, maar gewoon omdat, je weet wel.

Het was eigenlijk heel per ongeluk begonnen, zoals dat wel vaker gaat met nieuwe gewoontes. Je weet dan nog helemaal niet dat het een gewoonte gaat worden. En als je dat wel zou weten, zou je het dan ook zo doen? Nou in dit geval dus wel. Een goede nieuwe gewoonte dus.

“Twee dozen en twee flessen” verder lezen
Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

Rozenprieeltje

Hij had woord gehouden. Een plekje voor ome Piet. Waar ome Piet een beetje kon bijkomen. Waar tante Ria haar sterrenstof kon strooien. Zodat ome Piet ook zonder haar nog een beetje kon doorgaan. Maar deed hij het wel echt voor zijn oom? Of hield hij iedereen en vooral ook zichzelf voor de gek? En was het eigenlijk een plekje voor hemzelf. Een plekje waar hij kon bijkomen van de belazerrij van je weet wel. Wat deed het er ook toe.  “Rozenprieeltje” verder lezen

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

Achter de heg

Ze had hem verlaten. Voor haar yogaleraar. En daar zat hij dan, op de verjaardag van zijn moeder, zonder haar, naast ome Piet. Ook ome Piet zat alleen. Zijn Ria was dood. Dus in zekere zin was hij ook verlaten, maar dan anders. Na zijn vierde jenevertje begon ome Piet te praten. Niet echt tegen hem, meer een beetje voor zich uit.

“Achter de heg” verder lezen
Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

Winkeldief?

Eén keer per jaar bakte zijn moeder een stukje zalm voor hem. En de volgende dag een stukje kipfilet voor zijn tweelingbroer. Ze moesten het áltíjd uitleggen dat ze wél een tweeling waren maar tóch op twee verschillende dagen waren geboren. Hij, Koos, als eerste net voor middernacht en zijn broer Kees als tweede. Een uurtje later. 

“Winkeldief?” verder lezen
Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

Berenjacht

Gewoon een boterham pakken, uit de broodla van tante B. Die geen echte tante was, maar onze ‘leenmoeder’. Gewoon omdat hij op dat moment daar was en trek in een boterham had. Eén boterham. Twee moest hij vragen. Gewoon tellen tot honderd bij het stand in de mand spelen op het garageplein, met G-P die de bal niet pakte als iemand riep ‘en de bal is voor P’.

“Berenjacht” verder lezen
Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

De bal der ballen

De kerstperiode is voor de meeste stellen een maand vol stress. Ze maken ruzie over de taakverdeling, hun financiën en hun schoonouders, zo blijkt uit een Britse studie, onder 3000 Britten. Het gemiddelde stel heeft vier keer per dag ruzie, een vijfde van de stellen overweegt om uit elkaar te gaan tijdens de kerstperiode en 5 procent vraagt zich serieus af de relatie het nieuwe jaar nog wel haalt. 
Nu zijn wij geen Britten maar toch.

“De bal der ballen” verder lezen
Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

Lola

Mijn oude school stond in een witte enclave ergens aan de kust. Dicht genoeg bij Amsterdam voor jonge docenten om met de trein naar ons dorp te komen. Jonge stadse docenten in ons onder een stolp gelegen dorp. Naast ons woonden twee vriendinnen van boven de zestig. Waarvan de mannen overleden waren, dachten we. Toch gezellig dat ze elkaar nog hadden. LHBT was waarschijnlijk net zo iets als een BLT Bacon Lettuce Tomato sandwich. Paarse vrijdag kenden we niet. Witte donderdag wel. En een regenboog vlag was een regenboog vlag. Zo’n witte enclave dus, onder een stolp. 

“Lola” verder lezen
Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

Vorst aan de grond

Gerrit had gezegd dat het kon gaan vriezen aan de grond. En als Gerrit zoiets zei dan klopte dat meestal wel. Gerrit had wat dat betreft eigenlijk alles mee. Hij had een uiterlijk waar pestkoppen en hun meelopers dol op zijn. Rood haar, sproeten en een vriendelijk wat bleek gezicht. Heldere ogen, het slanke lijf van een kamergeleerde en ruim bovengemiddeld intelligent. Laten dat nou juist eigenschappen zijn die hem op zijn huidige leeftijd zo’n betrouwbare uitstraling gaven. “Vorst aan de grond” verder lezen

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet
Geplaatst op

Ontmoeting

Ik zag je net nog
In een houding, een gezicht
In een geur en in gedachten

Ik zag je net nog
En ook niet

Tijd verstrijkt en tijd verzacht
Tijd verwijd en tijd verdicht

Ik zag je net nog, in het licht
Jouw gezicht

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!
error
fb-share-icon
Tweet