Auteur: Annette van der Meij-Rijsdam

Ze slaapt rustig
in de slaapkamer hiernaast
dus ze komt het niet te weten
als wij stilletjes
niets zeggen

laat me strelen
laat me voelen
ach, ik weet dat je het wil
dit is toch duidelijk meer
dan vriendschap
wat ik nu ga doen
maakt het verschil

nee, het zijn echt niet je ogen
of die aanstekelijke lach
het gaat ook niet om je
krullen die dansen op je rug
Nee, echt geloof me nou mijn lief
dit is puur om mij en jou
of misschien beter gezegd
enkel om mij en mijn gerief.

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!

Het is niet het moment
van arriveren
maar de terugkeer
die ons ontvreemdt “In regeneratione” verder lezen

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!

dat het brood van de geitjes steelt
dat het bos vol stokken vindt

zo’n kind
dat in plassen springt
en iedere dag als nieuw bezingt

zo’n kind
dat het fatsoen van mes en vork niet kent
dat met een vrij hart op iedere vriendschap afrent

Zo’n kind
voor wie verdriet na een lach is verdwenen
voor wie vrijheid gelijk is aan leven.

Mijn kind
blijf altijd
zo’n kind.

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!

Je was
verloren
hing eenzaam
aan de lijn “Was gebleven waar je was” verder lezen

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!

Laat zijn jas maar hangen
aan het kleine haakje in de gang
als een overwinning
die fluistert:
Hij is niet weg

Nog niet versleten schoenen
uit de pas
naast het speelgoed op de grond
en een te groot voetbal shirt
dat gelaten wacht
tot het past

Stukken van een puzzel
verspreid over het kleed
het nog op te maken bed
bedekt met kleren
en favoriete knuffels
die vredig slapen

tekeningen dansend door de kamer
en
als je heel goed kijkt
een verlanglijstje
voor een nooit te vieren verjaardag.

laat het allemaal liggen
stop niet in dozen
Het gelach van een kleine jongen
die vecht

Laat het allemaal daar
op zijn plek
als een bittere overwinning
die schreeuwt
Hij gaat nooit weg

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!

‘Ik wil dansen,’ zeg je
en je sleurt me mee de dansvloer op.
Jouw handen om mijn middel

gaan vervolgens een eigen weg
over mijn lichaam
ik voel je lijf,
warm tegen het mijne
we draaien, verlangen
improviseren de liefde
op ons eigen ritme

jouw aftershave
kronkelt om mijn parfum
zelfde merk, andere versie
ik houd van die geur
ik voel je wang
langs mijn lippen
bijna
bij jouw mond

wij mogen dit
je zegt geen woorden
Wij zijn de dansers van ons leven.
Ik zie jouw lief naar ons kijken
en we weten
Jij bent dronken
en ik nuchter

In gedachte kus ik je
Met mijn ogen dicht
kan ik dansen
Ik stap terug
en sta je af
tot een volgende dans.

Sprak dit verhaal je aan? Deel het op je Facebook en Twitter!