Geplaatst op

De top

Stoempen naar boven. Zweet uit zijn neus, zweet in zijn ogen, klotsen in zijn kruis. Stoempend omhoog door het desolate oververhitte gele Franse land. In deze kale en lege omgeving reed fietsgroep De Vrije Jongens, getooid in lycra, omhoog naar de kale top. Om de paar minuten knalde een onduidelijk insect tegen de groteske Vrije Jongens fietsbrillen.
Het was de reis waar het om ging, het doel was het fietsen, de saamhorigheid, samen elkaar ontmoeten boven op de top. Het maakte niet uit, ieder reed zijn eigen tempo en dat was Goed. Natuurlijk.

“De top” verder lezen
Geplaatst op

Buurtbarbecue

Wat had ie een hekel aan patjepejers. In van die grote terreinwagens alsof ze Parijs-Dakar gingen rijden. Die ze op hun grijs betegelde oprit onder hun carport neerzetten. Van die lui met geasfalteerde voortuinen met o zo leuke grafsteen grijze bloembakken waar elk onkruidsprietje werd platgespoten. Van die patjepejers met meer geld dan hij ooit zou verdienen omdat zij wel een vlotte babbel hadden.

“Buurtbarbecue” verder lezen
Geplaatst op

Manon

Ik ben Manon. Niet dé Manon, gewoon Manon. Ik sta niet in de Privé hoor, hihi, ik sta in de supermarkt. Spannend zat. 

Gelukkig was ik op tijd. Je weet het nooit, als je te laat bent. Soms sturen ze meteen een mystery guest op je af. Of je goed smeert, je verhaaltje klopt. Natuurlijk, wat denk je, gisterenavond nog met mijn man geoefend.

“Manon” verder lezen
Geplaatst op

Langer werken

Onlangs staakten medewerkers van het openbaar vervoer voor een beter pensioen. Ze willen eerder met pensioen dan nu de bedoeling is. Op een website ontdekte dat ik met de huidige wetgeving tot mijn 68e en 3 maanden zou ‘moeten’ blijven werken. Nu heb ik voornamelijk zittend werk en zo lang mijn hoofd goed blijft kan ik wel tot mijn 80e door. Tenminste, als er geen nieuwe belemmeringen zoals herregistratie-eisen van buiten af worden opgelegd door verzekeraars, politiek of beroepsgroep.

“Langer werken” verder lezen
Geplaatst op

Stil water

Help’ riep hij, ‘help me toch! Alsjeblieft!’

Ze keek rustig naar haar man die verwoede pogingen deed om uit het kanaal te klimmen. Keer op keer gleden zijn handen weg van de oever totdat hij geen kracht meer over had.

Ze schonk zichzelf nog een beker rooibos thee in en pakte haar breiwerk op. Voorzichtig haalde ze het garen van de pennen en maakte er mooie bolletjes van.

“Stil water” verder lezen
Geplaatst op

Krulspelden

Vandaag vierden we de verjaardag van ons oudste kleinkind. Vroeg uit de veren, gedoucht, het hoofd met haren en een dwarse kruin gewassen. Om het weerbarstige spul in de plooi te krijgen draai ik er snel wat rollers in, net als vroeger onze onvergetelijke buurvrouw Nel die elke morgen om half elf met haar hoofd vol krullers aan de koffie zat. Ik sta bij de voordeur, kijk in de spiegel, stift mijn lippen, ben tevreden met mijn feestelijke outfit en trek mijn jas aan.

“Krulspelden” verder lezen
Geplaatst op

Sprookje voor wie het niet meer weet

Toen hij het allemaal niet meer wist besloot hij te gaan vliegeren. Wellicht zou de zeelucht zijn kop leegwaaien. Op een eenzame wandelaar met zijn hond na was het strand leeg. Niet nadenken, zei hij tegen zichzelf. Touw afrollen en vliegeren. De vlieger danste in de wind. Steeds harder trok de zuidwester aan het touw. Zijn voeten kwamen los van de grond. Wat zal het ook, dacht hij, ik weet het toch allemaal niet meer, en liet zich meevoeren. 

“Sprookje voor wie het niet meer weet” verder lezen
Geplaatst op

Een onvergetelijke moederdag

Sinds haar vader haar het verhaal had verteld, merkte ze dat haar andere dingen opvielen als ze over straat liep. Zoveel jaren had hij gewacht met het verhaal te vertellen. En dan juist op 5 mei kwam het verhaal er ineens uit. Hoeveel andere verhalen waren nog verstopt in het verleden? Hoeveel andere verhalen zouden een ander beeld geven van zijn jonge jaren. Gelukkig geen strafblad aan over gehouden.

“Een onvergetelijke moederdag” verder lezen
Geplaatst op

Gebroken tijd

Vandaag speel ik weer gisteren
Sla de dag een keer terug
Laat de wijzers mij vertellen
Van we gingen veel te vlug

Twee horloges, vier agenda’s
Keurig in een leven langs elkaar
Ik blader terug naar uren eerder
Maak een afscheid ongedaan

Hoor de liefde in mijn zwijgen
Voel de woorden die ik niet zong
Wij voor eens
Jij voor eeuwig
Nu de tijd het van ons won.